Gisteren was het een mooie dag, ik had lekker gefietst en ten opzichte van vorig jaar zat ik er nog goed bij. Als je het verslagje van vorig jaar hebt gelezen was ik aan het einde van dag 3 echt helemaal kapot, ik had weinig energie meer en mijn rug zat behoorlijk tegen te werken. Dag 4 was toen ook de dag dat ik het niet meer volhield, ik ben toen na 140km afgestapt en mij naar de volgende camping laten brengen om zo mijn rug uit de knoop te kunnen laten halen door de masseurs..
The Ride 2025 begon even zwaar (fysiek gezien qua beklimmingen), maar had op de 3e dag wel een veel mildere dag. Daarnaast de iets betere getraindheid en voorbereiding op wat er zou komen (afgaande op ervaringen van vorig jaar), zag ik deze dag als een persoonlijke uitdaging om deze goed door te komen.
Op de camping zaten we best ver van de hoofdtent af, na het eten was ik even gaan liggen, en tegen half 9 had ik eigenlijk geen zin om weer helemaal naar voren te lopen voor de avond briefing, ik geloofde het wel, de weervoorspellingen waren toch weer ongunstig en de etappe was lang maar niet bijzonder qua beklimmingen, dus ik ben lekker op tijd gaan slapen.
In de nacht begon het helaas alweer te regenen en smorgens was de start dus ook alweer flink nat.
Vandaag dus bijna 200km voor de boeg, de eerste 85km is het gestaag omhoog door het zwarte woud, her en der een klein klimmetje, maar het mocht geen naam hebben.
De weergoden waren ons niet gunstig gezind en elke keer kregen we een bui op de kop, gelukkig was het buiig en niet zoals 2 dagen eerder de hele dag, af en toe had je de kans om een beetje op te drogen, maar het was wel steeds jasje aan/jasje uit.
Na 85km de eerste echte klim van de dag, de Feldbergpas, een gemoedelijke klim a 6%.
De afdaling was lang en heerlijk om te doen, gelukkig was het op dat moment ook droog en ik kon er even echt van genieten.
Nog 1 “bergpasje” over de Böllen, en daarna zouden we lekker “vlak” naar Frankrijk rijden. De klim was goed te doen, al was het middenstuk nog wel even pittig, maar de gehele klim was niet al te lang, dus je was ook zo boven.
Daarna was het kilometers maken naar Frankrijk, het was nog zo’n 60km naar de camping en we moesten een grote stad door (Mulhause)..
Na VP2 die eigenlijk later kwam dan verwacht (volgens de route zou die op 130km zitten, maar in werkelijkheid op 142, begon het te regenen en is het eigenlijk niet meer gestopt.. Dit laatste deel van de etappe heb ik echt vervloekt, je hebt de nodige kilometers al in de benen, je krijgt een bak water op je kop, en je komt in een stad die net zo druk en onoverzichtelijk is als Amsterdam.. Navigatie wilde je over wegen sturen waar je naar mijn mening niet echt overheen mocht of kon.. Ik ben met 3-4 anderen aangehaakt we hebben ons een baan door de stad proberen te wurmen, een aantal middelvingers ontvangen van boze automobilisten, en half opgefokt door de stress kwamen we eindelijk weer buiten de stad.
Ik was er echt klaar mee en liet het groepje los waar ik mee door de stad fietste, mijn lontje was aardig kort geworde en ik wilde gewoon even alleen zijn..
Gelukkig vond ik de rust wel snel weer, en waren de laatste 20-30km op zich prima te doen, in de verte zagen we de ballonnen van de Vogezen al opdoemen wat voor mooie plaatjes zorgde.
Vlak voor het einde van de route werd ik nog even in verwarring gebracht, ik werd ingehaald door een snelle groep fietsers, die zag ik 500-600m verderop rechtdoor gaan, mijn navigatie gaf rechts aan, maarja niet teveel aandacht aan besteed en netjes de GPX gevolgd.
Toen ik rechtsaf het dorpje in ging voor de camping waren ze een beetje met de weg bezig, en moest ik over de stoep fietsen. Toen bedacht ik mij ineens dat er misschien wel een omleiding zou zijn geweest en ik die gemist had. Zonder veel moeite kwam ik aan op de camping en was ik verbaasd dat ik bij de eerste 50 mensen zat.. Terwijl ik naar mijn gevoel ergens op 2/3 zou moeten hebben gezeten..
Later die avond bleek dus ook dat er een omleiding ingesteld was door de organisatie van 15 kilometer!!! Ze hadden van de gemeente gehoord dat er festiviteiten in het dorp waren en wij als rijders absoluut niet door het dorp mochten.. Ik heb trouwens geen enkel feestje gezien, hooguit die wegopbreking van 200-300m waar ik over de stoep moest, maar het scheelde mij dus een dik half uur fietsen..
Geluk bij een ongelukje. hahahaha..
Overal gevoel van de dag: lang, zwaar door de vele regen, mooie natuur, Mulhause is een klote stad om doorheen te fietsen. Fysiek ging het goed, t.o.v. vorig jaar hield mijn rug het zeer goed, maar de vermoeidheid begint nu echt wel voelbaar te worden.. Het opstaan wordt lastiger en je lichaam komt echt wel in een lagere versnelling te staan.. Fietsen gaat prima, vermogens blijven stabiel, maar de energie om te knallen is al wel ver weg.. 🙂
Op naar dag 5, de Vogezen in!!
Totaal 197km en 2630hm afgelegd.