De 2e dag is aangebroken, vandaag vertrekken we van de camping en trekken we verder Oostenrijk in. Ik had de avond ervoor al mijn spullen al in orde gebracht en het inpakken ging lekker vlot. De voorspelde regen stond nog steeds op de voorspellingen, maar de start was gelukkig droog.
Volgens de voorspellingen zou het gaan regenen richting VP2, echter is het natuurlijk altijd onzeker “Expect the unexpected!! Ik had dus mijn regenkleding al mee genomen vanuit de camping.
Ik besloot om vroeg te vertrekken om zo de buien zoveel mogelijk voor te blijven, na het vertrek van de camping liep het lekker af verder het dal in richting Prutz, de benen konden een beetje wakker worden en na 20km stond de eerste klim op het programma, de Pillerhöhe, deze klim is ruim 7km lang en gemiddeld 9,6% met korte stukjes boven de 15%. Ik heb hier veel mensen zien lopen, of even uitpuffen langs de kant van de weg.. Ook ik kwam niet in 1x boven, het was echt een steile klim, maar wel een zeer mooie klim.
Eenmaal op de top ging het daarna ook weer net zo hard naar beneden, de afdaling was gelukkig droog en goed overzichtelijk, wel was de weg wat smal en bij onoverzichtelijke bochten moest je echt wel uitkijken of er geen tegemoetkomend verkeer kwam, vrachtwagens of een bus komen namelijk wel op jou weghelft terecht en het zou zonde zijn om hier vol op te klappen. Door de organisatie werdt hier ook meermaals voor gewaarschuwd tijdens de briefing.
Na de afdaling kwamen we aan op VP1, hier begon het al een beetje te regenen, ik zag veel mensen balen want ze hadden hun regenspullen in het tasje voor VP2 gedaan, want ze gingen ervanuit dat het tot VP2 droog zou blijven.. Helaas was dit niet het geval.
Na VP1 hadden we gelijk een korte omleiding vanwege werkzaamheden en moesten we over een gravelpad onderlangs de hoofdweg, hier was het even goed opletten met niet lek rijden en blubber op de weg.. Ook zaten er wat vies steile stukken in om uiteindelijk weer op de hoofdweg uit te komen. Stukken tot 20%, ook de motards hadden het hier lastig met hun motoren.
Het begon inmiddels wat harder te regenen en we kwamen aan bij de volgende klim, de Arlbergpass, een klim van 32km waarvan de eerste 27km eigenlijk heel gemoedelijk is met 2-3%, in de laatste 5km gaat het pas echt richting de 10%. Het was hier rustig pacen en niet te hard willen gaan, netjes de powermeter in de gaten houden en een lekkere cadans vinden, de regen werd steeds erger en het zou waarschijnlijk niet meer droog worden.
Na de Arlbergpas daal je iets af maar echt veel naar beneden ga je niet, door de regen en de lage temperatuur op die hoogte hadden veel mensen het echt stervenskoud, ook ik stond te rillen als een rietje toen we op VP2 aankwamen..
Gelukkig stond Henk daar met zijn warme bouillon en andere vrijwilligers waren gouden folietjes aan het uitdelen om mensen weer op te warmen en om achter hun shirtjes te stoppen voor de afdaling iets verder op de route.
Na VP2 moesten we nog iets verder klimmen, het was gelukkig niet steil, en je had vele tunnels (gallerijen) die door/langs bergen gingen, hier kon je een beetje uit de regen fietsen en “bijkomen”..
Na de laatste klim op ijzige hoogte kwam de langverwachte afdaling, ik was nog steeds koud en nat en verlangde naar wat warmte.
De afdaling was geen pretje, ik heb de snelheid bewust wat lager gehouden om niet teveel kou te lijden. Eenmaal in het dal was het een paar graden warmer en was het iets relaxter fietsen,
Die dag werd het helaas niet meer droog en ook de laatste klim over de Bödele Losenpass was echt afzien, gelukkig kon je jezelf goed warm fietsen op de klim, maar ik was goed klaar met de regen..
Op de camping gauw droge kleren aan en de douches opgezocht..
S’avonds op de etappe briefing hoorde we dat er echt heel veel mensen zijn afgestapt, ik geloof dat er iets van 70 mensen in de bezemwagens zijn vervoerd omdat ze niet verder wilden ivm kou en mogelijke onderkoelingsverschijnselen.
Het was ook echt afzien, na koude afdalingen krijgen je spieren in de benen het heel zwaar, ik had echt telkens 10-20 minuten nodig voordat de benen weer een beetje tot leven kwamen en ik weer normaal kon fietsen. Verder had ik mij gelukkig goed aangekleed, had het koud op sommige momenten maar mijn core was altijd wel warm.
Deze dag 157km en 3310hm afgelegd.
https://www.strava.com/activities/14673232267
Algemene gevoel tijdens deze etappe: Afzien, kou lijden, mooie uitzichten, goed kunnen pacen op vermogen, maar ik begon de vermoeidheid wel een beetje te voelen van 2 dagen fietsen met zeer veel hoogtemeters. De weersvoorspellingen voor dag 3 lijken gunstig, en het hoogte profiel is ook een stuk milder, een bijkom dagje?? We zullen het zien..
Foto dump:
